Gulpener Duim 2021 voor de stichting Catherinakapel Lemiers

De Gulpener Duim, de stimuleringsprijs voor in het oog springende (vrijwilligers)-projecten, is alweer aan zijn achttiende jaargang toe. De prijs, een fraaie ruwhouten herinneringsduim, en een geldbedrag van € 1250,-, wordt elk jaar uitgereikt aan een bijzonder vrijwilligersinitiatief op sociaal-maatschappelijk of cultureel gebied in Gulpen-Wittem, Eijsden-Margraten of Vaals. Die uitreiking gebeurt normaal gesproken tijdens de Hopfeesten in Reijmerstok. In verband met corona wordt er weliswaar hop geplukt, maar ontbrak en ontbreekt het traditionele feest eromheen. Toch reikte op 12 september het bestuur van de stichting Gulpener Duim ook onder die omstandigheden graag die prijs uit tijdens de hoppluk. Juist in het besef dat veel vrijwilligers-initiatieven juist dóór corona extra onder druk staan is het terecht dat er net NU een blijk van waardering uitgaat naar de vaak bijzondere initiatieven en tomeloze inzet. Het stichtingsbestuur probeert bij de toekenning te variëren zowel in gemeenten als in de vele soorten verschillende activiteiten waar de vrijwilligers zich mee bezig houden. Dat kan bijvoorbeeld op gebied van cultuur zijn, van zorg, van ontspanning voor jong en oud, sport, muziek, entertainment, mannen, vrouwen, in ’t oog springende zaken of juist bijzondere dingen die nauwelijks opvallen. Het stichtingsbestuur is blij dit jaar een groep in het zonnetje te kunnen zeten, met een bijzonder doel in de culturele hoek, die juist in coronatijd de directe gevolgen van allerlei beperkende maatregelen heeft ondervonden, maar onverminderd blijft ijveren om het kostbare cultureel erfgoed waar zij zich over ontfermd heeft, te behouden en onder de aandacht van steeds meer mensen te brengen. De Gulpener Duim 2021 gaat naar de stichting Catherinakapel-Lemiers

De Catherinakapel
De “Auw Kapel”, zoals de Catharinakapel in de volksmond wordt genoemd, stamt uit de 12e eeuw en is van oorsprong een Romaans zaalkerkje, dat tot 1896 gebruikt werd. Daarna is het vaker als opslag gebruikt en vonden er bijvoorbeeld verenigingsactiviteiten in plaats, Rond 1977 werd de kapel opnieuw opgeknapt met het idee haar weer in gebruik te nemen. Het sluitstuk van deze renovatie was de muurschildering door Hans Truijen in 1978. Van het in-gebruik-nemen is niets gekomen; na de beschildering bleef de kapel weer leeg en ongebruikt. In 1979 begon Peter Bodelier er rondleidingen te geven. Rondom hem vormde zich een groepje dat de instandhouding van de kapel tot zijn roeping maakte, met de instandhouding van de muurschilderingen als speciaal zorgenkind. Deels door de gebruikte technieken en ondergrond, deels door de onverwarmde status van het gebouw, ging er erg veel tijd en geld zitten in restauratie en onderhoud. De stichting verzamelde dat geld met niet aflatende ijver via rondleidingen en fondsenwerving, verhuur, donaties. De schare fans groeit weliswaar maar uiteraard heeft de coronatijd grote gaten geslagen in hun restauratiebegroting. Desalniettemin staan ze, na de lockdown, weer vol in de stijgbeugels om met hernieuwd energie hun kleinood te koesteren en te promoten, waar dat binnen de maatregelen weer wél kan. Daarmee staan ze voor het bestuur van de stichting Gulpener Duim model voor de noeste volharing en ijver waarmee menig vrijwilligersinitiatief tegen de coronastroom in roeit. Bij de Catherinakapel en de bijzondere beschildering door Hans Truijen gebeurt dat door stukje bij beetje aandacht te blijven genereren en daarmee, en nu letterlijk, stukje bij beetje het bijzondere kunstwerk te redden.

Nieuwe gegadigden
In verenigingsverband en rond culturele/sportieve uitingen is het in ons rijke vrijwilligersland vaak stil geworden en het is best spannend of en in welke vorm straks de initiatieven weer tot leven gewekt kunnen worden. Maar er zijn daarnaast, juist in deze tijd ook talrijke nieuwe, creatieve ideeën geboren, mensen die mensen helpen en ondersteunen, juist in coronatijd. Vaak worden, nu de gebruikelijke contacten zijn weggevallen, originele en hartverwarmende vormen van aandacht voor elkaar bedacht en uitgevoerd. Er wordt, in dagelijkse situaties en doorgaans stil en onopvallend, heel veel voor anderen gedaan. De stichting is dan ook, juist in deze bizarre tijd, op zoek naar de diamantjes in de gemeenschap. Wie mensen en/of initiatieven kent die het verdienen in de schijnwerper te staan; meld dat aan bij de stichting Gulpener Duim. Het adres van de stichting ‘De Gulpener Duim’ is bij de brouwerij Postbus 51, 6270 AB Gulpen t.a.v. Roosmarie Lux. Mailen kan ook: roosmarie.lux@gulpener.nl. Aanmeldingen blijven bewaard en kunnen de komende jaren telkens méégewogen worden bij toekomstige prijstoekenningen. Ofschoon er geen sluitingsdatum voor kandidaatstelling geldt, verdient het aanbeveling binnen 14 dagen te reageren.

Wie is kandidaat?
Om kandidaat te zijn moet men voldoen aan een aantal voorwaarden. Het moet een activiteit zijn die (voornamelijk) door en voor burgers van de gemeente Vaals, Gulpen-Wittem, Eijsden-Margraten (of een combinatie van deze gemeenten) plaats vindt. Het dienen door vrijwilligers gedragen activiteiten te zijn. De activiteiten kunnen heel verschillend zijn: het kan om een bijzondere gemeenschapsfunctie gaan. Maar ook culturele activiteiten en of de opzet van bijzondere activiteiten kunnen een kandidatuur rechtvaardigen. Een pré is vaak de mate van bijzonderheid van de activiteit. Tot dat laatste wordt ook heel nadrukkelijk een in het oogspringend samenwerkingsproject van verschillende groepen/disciplines gerekend. Men kan overigens ook activiteiten in volgende jaren (noem bijvoorbeeld iets héél bijzonders rond een gepland jubileum in enig jaar) nomineren. Het stichtingsbestuur houdt zich natuurlijk ten allen tijde het recht voor bij alle aangedragen informatie haar eigen afwegingen te maken. Over de te maken of gemaakte keuzes gaat zij ook niet in discussie. Zij beseft dat wat in de ogen van de één een geweldige keuze is, door een ander héél anders wordt beoordeeld. Maar zij is er tegelijkertijd van overtuigd dat zeer velen een stimulans, ook financieel, erg goed kunnen gebruiken en dat er anderzijds ontstellend veel waardevols gedaan wordt door vele vrijwilligers. Per jaar kan echter maar één initiatief daadwerkelijk ‘in de prijzen zal vallen’. Andere initiatieven kunnen dan vergelijkbaar aantrekkelijk of bijzonder zijn. Het stichtingsbestuur hoopt juist dat de keuze voor één vrijwilligersinitiatief de waardering voor al het vergelijkbare werk zal onderstrepen.